Op zondag 17 september speelde op het Toronto International Film Festival (TIFF) de laatste van weer een roerig festival. Net als bij het filmfestival in Venetië en Telluride hadden de programmeurs in Toronto last van de aanhoudende schrijvers- en acteursstaking in Hollywood. Films werden uitgesteld, teruggetrokken en bijna niet door cast en crew gepromoot. Maar ondanks die tegenslagen wisten de films op TIFF dit jaar weer te raken, waarvan deze vijf die de meeste emoties ontlokten.
- The Zone of Interest
Regisseur: Jonathan Glazernnn
Cast: o.a. Christian Fiedel en Sandra Hüller
Om maar met de zwaarste deur in huis te vallen: The Zone of Interest is een bittere pil. Maar wel eentje die je moet slikken, want zonder ben je denk ik een beetje armer. In historische kennis, context en empathie. In The Zone of Interest proberen twee mensen een droomleven op te bouwen voor hun familie naast een concentratiekamp. Meer kan ik er niet over zeggen, om te voorkomen dat je er bevooroordeeld in gaat. Maar de film laat je met je bek vol tanden achter en vergeet niet: alles is waargebeurd. De film won onder andere de Grand Prix op het Cannes Film Festival.
- Dream Scenario
Regisseur: Kristoffer Borgli
Cast: o.a. Nicolas Cage, Julianne Nicholson, Michael Cera en Tim Meadows
Een kalende Nicolas Cage in een wollen trui, tam en vooral wanhopig doodgewoon: hij speelt Dream Scenario’s Paul Matthews. En je zult het niet verwachten, maar Paul is de man van ieders dromen, letterlijk. Hij gaat namelijk viraal wanneer blijkt dat miljoenen vreemdelingen hem in hun dromen zien. En dus moet hij zijn pas verworven faam een plekje geven. Een moeilijke opgave voor iemand die heel graag bijzonder wilde zijn, maar voor wie het tot nu toe met reden nooit zo mocht zijn. Huilen van het lachen zul je.
- The Holdovers
Regisseur: Alexander Payne
Cast: o.a. Paul Giamatti, Dominic Sessa, Da’Vine Joy Randolph
Als je je hart wil warmen aan een kerstvuurtje, dan is The Holdovers je jam. Een heerlijk warme film met een constante geel-oranje gloed die je door alle gevoelens sleept. Verdriet, boosheid, teleurstelling, liefde, geluk en blijheid: The Holdovers heeft het allemaal. Op een kostschool in de buurt van Boston staat Paul Hunham (Giamatti) al jaren voor de klas, maar hij ligt niet lekker in de groep. Al zijn studenten vinden hem vreselijk, zijn collega’s moeten ‘m niet en het schoolhoofd probeert hem met moeite duidelijk te maken dat hij wel (flink) wat minder rigide mag zijn. In de kerstvakantie van 1970 wordt hij opgezadeld met de taak op de ‘holdovers’ te passen die niet terug naar huis konden, waaronder Angus (Sessa) en kantinechef Mary (Randolph). Voor even zijn zij elkaars kerstfamilie en dat zorgt voor een hartverwarmende film.
- The Royal Hotel
Regisseur: Kitty Green
Cast: o.a. Julia Garner, Jessica Henwick en Hugo Weaving
De prijs voor meest zenuwslopende film op het festival gaat met vlag en wimpel naar The Royal Hotel. Twee Amerikaanse backpackers, Hanna (Garner) en Liv (Henwick), zijn op vakantie in Australië door hun geld heen en gaan wat bijklussen in een afgelegen pub. Maar echt in the middle of nowhere. Daar worden ze geconfronteerd met lokale mijners en een situatie die steeds moeilijker handelbaar blijkt. The Royal Hotel weet heel goed te vangen hoe het is om als vrouw verschillende gradaties van gevaar te navigeren, hoe moeilijk het is dat gevoel soms onder woorden te brengen en het ondertussen ook naar je zin te blijven hebben. Je weet hoe laat het is als zelfs de mannen in de zaal zeggen dat ze met samengeknepen billen zaten te kijken.
- American Fiction
Regisseur: Cord Jefferson
Cast: o.a. Jeffrey Wright, Skyler Wright en Issa Rae
Thelonious “Monk” Ellison (Wright) is een auteur die een appeltje te schillen heeft. Zijn laatste boek doet het namelijk niet goed, terwijl een boek met de titel We’s Lives in Da Ghetto van Sintara Golden een bestseller wordt. Hij neemt wraak op de boekenwereld zoals alleen hij dat kan: door als grap een boek te schrijven met wat hij de ergste en meest uitgebuite clichés van zwarte representatie vindt. Maar natuurlijk wordt het een groot succes. Daarmee schijnt de film een satirisch licht op racisme en representatie. Je kán denken: woke geneuzel, maar American Fiction is veel meer dan dat en vooral ook erg leuk om naar te kijken. En het wist het publiek in Toronto het meest te roeren, want de film won de prestigieuze People’s Choice Award op het filmfestival. De People’s Choice winnaar sleepte de afgelopen 15 jaar na de winst 14 keer een nominatie voor Beste Film in de Oscarrace binnen.
Deze maand was VERS redacteur Loeke de Waal in Canada aanwezig op het Toronto International Film Festival om verslag te doen, zoveel mogelijk panels bij te wonen en tientallen films te zien. Om te inspireren én informeren over internationale trends en de positie van de filmindustrie.