“Lost in the Night” biedt een beklemmende kijk op het Mexicaanse landschap van corruptie en machtsmisbruik, zoals alleen regisseur Amat Escalante dat kan. Met zijn verleden van bekroonde films zoals Heli (2013) en The Untamed (2016), leek Escalante op koers te liggen voor een andere meesterwerk. Terwijl de film aanvankelijk belooft te graven in duistere geheimen en de zoektocht naar gerechtigheid, bestaat de kans daar dat ook jij je focus verliest in een labyrint van verhaallijnen.
Het verhaal volgt Emiliano (gespeeld door Juan Daniel Garcia Treviño), een tiener die vastberaden is om de waarheid achter de verdwijning van zijn moeder te achterhalen. Zijn zoektocht leidt hem naar een stuk land waar een strakke modernistische villa staat. Deze villa behoort toe aan de steenrijke tv-ster Carmen (Bárbara Mori), haar nieuwe hubby, de gevoelige kunstenaar met een randje Rigoberto (Fernando Bonilla) en influencer dochter Mónica (Ester Expósito). Rigoberto vermaakt zich door een religieuze sekte uit te dagen die in de buurt woont en Mónica gaat viral met zelfmoordpogingen die zij zelf in scene zet.
Het is een interessant nieuw stuk werk: gewelddadig, mysterieus en hoewel ogenschijnlijk onsamenhangend, vormen alle elementen samen een beklemmende sfeer van broeiende erotische ontevredenheid. Escalante’s meesterlijke vermogen om spanning op te bouwen en angstaanjagende beelden te creëren, houdt je aanvankelijk op het puntje van je stoel. Echter, naarmate het verhaal zich ontvouwt, lijkt de oorspronkelijke essentie van het verhaal te verdwijnen te midden van een doolhof van zijdelingse verhaallijnen en voor de hand liggende conflicten.
Terwijl Escalante de kijker aanvankelijk aanmoedigt om te investeren in de complexe thema’s van corruptie en maatschappelijke ongelijkheid, laat hij deze uiteindelijk los, waardoor de film aanvoelt als een onsamenhangend geheel. Wat de film echt tekort komt, is een duidelijke richting. Zonder de diepgaande ernst die we gewend zijn van Escalante’s eerdere werk voelt ‘Lost in the Night‘ toch wat stuurloos aan.
Hoewel “Lost in the Night” visueel indrukwekkend is en enkele krachtige momenten bevat, kan het niet volledig voldoen aan de hoge verwachtingen die Escalante’s eerdere werk heeft gewekt. Voor degenen die nog steeds nieuwsgierig zijn, biedt de film nog steeds voldoende hoogtepunten, met name op het gebied van regie en cinematografie. Sommige kijkers kunnen iets wat teleurgesteld zijn door dit melodrama zonder duidelijke richting. Het is jee moeite waard alsnog meer dan waard om de film zelf te gaan ervaren en de mening van jou en je vrienden erover los te laten.
Lost in the Night is vanaf 16 mei te zien in de bioscoop.
